خب دوره ما بالاخره 26 مهر تموم شد و من هنوز فرصت نکردم خاطره و خلاصه و این چیزها بگذارم
امیدوارم طی روزهای آتی بتونم این کارو بکنم. ولی به نظرم چند نکته اساسی و مهم رو بگم تا اعزامی های اول آبان بدونن
اولا گرچه گردان خیریان خوب بود و سخت گیری زیادی نمیکردن و گرچه گفته بودم فرمانده گروهان ما آدم خوبی بود، ولی به مرور رفتارهایی نشون داد که به نظر میرسید علتش سن کم ایشون و ناتوانی از کنترل یک گروهان حدودا 150 نفره بود. مرخصی دادنشون آدم رو (مخصوصا اگر متاهل باشید) روانی میکنه!
ثانیا رفتن یا نرفتن شما به کلاسها اهمیتی نداره و تاثیری روی نمره نهایی شما نداره و در 99 درصد مواقع جای بخصوصی ثبت نمیشه. پس از پیچاندن کلاسها واهمه ای نداشته باشید و راحت باشید ! البته کلاس صف جمع رو نپیچونید بهتره چون مربیش معمولا فرمانده گروهانه.هرچند این کلاس و رژه رو هم میشه راحت پیچوند. تربیت بدنی، قوانین، امداد، سیاسی، تخریب رو راحت میشه پیچوند چون حتی وقتی حضور و غیاب میکنن هم کسی پیگیری نمیکنه! کلاس تاکتیک رو کمی سخت میشه پیچوند چون معمولا اگر مربی بفهمه، سری بعدی تنبیه تون میکنه!
ثالثا بازرسی های دژبانی در اکثر مواقع بسیار سطحی و الکیه. به نظر من با کمی ریسک پذیری، میشه یک سلاح سنگین یا نیمه سنگین مثل دوشکا هم ببرید داخل و نهایتا اگر بازرسی کردن و فهمیدن، بگید ای وای حواسم نبود که این همراهمه ! البته اگر میخواید موبایل ببرید باید بدونید که وقتی پیداش میکنن،ازتون تحویل نمیگیرن و شما باید برید یه جا سر به نیستش کنید و بعد برید داخل. اگر سیگار میبرید جوری نبرید که بگن شما میخواستی سیگار بفروشید! در حد مصرف شخصی ببرید یعنی یکی دو بسته که اگرم فهمیدن، نهایتا بگیرن ازتون و بفرستنتون داخل.
رابعا روز اول ممکنه بگن خوراکی ممنوعه و باید تحویل بدید ولی شما اگر خوراکیهاتون کمه یه ذره وقت صبر کنید، بعد که چند نفری رفتن برا بازرسی، خوراکی ها رو جدا کنید و توو پلاستیک بذارید ولی تحویل ندید. بگیرید دستتون و به همراه ساک، برید ببرای بازرسی. یا میبینن و میگن باید تحویل بدی یا میگن بذار توو کیفت و برو.اگر گفتن باید تحویل بدی، پلاستیک رو بگیر و برو توو صف، بعد بذار توی ساک و برو مرحله بعد(یعنی همونجا که بقیه بعد از بازرسی میرن)! چون وقتی خوراکی تحویل بدین، یکی دو هفته بعد میرسه دستتون و هرچیزی خراب شدنی باشه میگنده و میریزن بیرون!
خامسا: راه های رسیدن به مرخصی به تعداد سربازهای توی پادگانه! وام ازدواج، عقد، عروسی، فوت اقوام، کارت به کارت، ملاقات و غیره. در این باب حرف بسیار است و نکاتی وجود داره که ما روزهای آخر فهمیدیم و این روشها رو فقط میشه سینه به سینه به دیگران منتقل کرد و نمیشه عمومی منتشرشون کرد! خلاصه ش اینه که همه چیز الکیه!
سادسا: اینجا از نظر سخت گیری و کیفیت امکانات و غذا و خیلی چیزها نسبت به بقیه پادگانها هتله ولی بالاخره یه دوره دو ماهه با یه سری محدودیت ها و وقت تلف کردنه. مرخصی دادنشون زیاد خوب نیست. درکل فکر نکنید اینجا هتله و خیلی خوش میگذره چون بالاخره پادگانه و بالاخره دلتون برا خانواده و حتی حموم و دستشویی خونه تون تنگ میشه. ولی زیاد اذیتتون نمیکنن.
هتل بودن اینجا رو وقتی میفهمید که از دوستان بقیه پادگانها خاطرات و مشکلاتشون رو بشنوید
امیدوارم موفق باشید
- ۹۶/۰۷/۲۸
